Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ


Εύχομαι
να βρει ο καθένας το δικό του μονοπάτι στη ζωή,
αυτό που θέλει…,
αυτό που του ταιριάζει……,
αυτό που θα τον κάνει πραγματικά ευτυχισμένο...,
αυτό που θα τον κάνει να σκορπά παντού χαμόγελα αγάπης και ευτυχίας!!!!!
Εύχομαι σε όλους σας
το καλύτερο μέλλον και όμορφες,
γλυκές , ζεστές στιγμές στο παρόν .
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Οι μαθητές γράφουν


   Στη διάρκεια του πρώτου τριμήνου και στα πλαίσια του μαθήματος των νεοελληνικών  κειμένων  της  Β΄ Γυμνασίου  προσπαθήσαμε να μετατρέψουμε την τάξη μας  σε εργαστήρι δημιουργικής γραφής.
   Οι δυσκολίες ήταν πολλές αλλά κάθε αρχή και δύσκολη.
   Έγινε προσπάθεια και σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο οι μαθητές-τριες   και  των  τριών  τμημάτων  να γράψουν ένα δικό τους κείμενο με αφορμή τη διδασκαλία του ποιήματος του Ζακ Πρεβέρ «Βγαίνοντας από το σχολειό» . Συγκεκριμένα, αφού ολοκληρώθηκε η διδασκαλία του ποιήματος και οι μαθητές -τριες γνώρισαν τα χαρακτηριστικά της υπερρεαλιστικής γραφής, κλήθηκαν να παρουσιάσουν το δικό τους  φανταστικό ταξίδι  , κατά  προτίμηση  με τη μορφή ενός ποιήματος  , σε υπερρεαλιστική γραφή. Κάποιοι  μαθητές  θεώρησαν  πιο  εύκολο  να  συντάξουν  ένα  πεζό  κείμενο , υιοθετώντας  βέβαια  τα  χαρακτηριστικά  του  υπερρεαλιστικού  ποιητικού  λόγου .
    Έγινε   επίσης  προσπάθεια - σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο- σε δύο τμήματα   της Β΄ τάξης  να  γράψουν  ένα  δικό  τους  κείμενο  με  αφορμή  τη  διδασκαλία   του διηγήματος του Αντον Τσέχωφ «Ένας αριθμός». Η άβουλη στάση της δεσποινίδας Ιουλίας , της ηρωίδας του Τσέχωφ, που την οδηγεί στην οικονομική και κοινωνική εκμετάλλευσή της, προκάλεσε το ενδιαφέρον των παιδιών και έντονη συζήτηση για την εκμετάλλευση της σύγχρονης εργαζόμενης γυναίκας και όχι μόνο. Έτσι κάποιοι μαθητές ξανάγραψαν με το δικό  τους τρόπο την ίδια ιστορία, έγραψαν δηλαδή μια διαλογική σκηνή , όπου ένας εργοδότης σήμερα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί μια υπάλληλό του και στη συνέχεια τη δραματοποίησαν μέσα στην τάξη.
    Κάποιες από τις εργασίες των παιδιών μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Μασμανίδου Αλεξία


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

 ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΙΑ

ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.

Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.

Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.

Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.

Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες



Φιλία (Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης)

Και ένας νέος είπε, Μίλησε μας για τη Φιλία.
Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.
Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.

Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.

Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.

Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.

Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει την καρδιά του.

Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.

Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ' αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.

Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος. Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.

Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.

Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που θέλετε να σκοτώσετε;

Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε. Γιατί έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να γεμίσει το κενό σας.

Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.

Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΟΝ..... ΠΕΛΕ

Όλες τις προσωπικότητες της ιστορίας σε μία και μοναδική φωτογραφία. Επιστήμονες , πολιτικοί , αθλητές….. Αν κάνουμε κλικ στο πρόσωπο του καθενός, μας στέλνει στο site της WikiPedia,  για να διαβάσουμε πληροφορίες.
 

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΣΤΟΡΙΑ


ΚΑΣΤΟΡΙΑ

 

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

O TOΠΟΣ ΜΟΥ : ΣΑΜΟΣ (Από τις μαθήτριες του Β1 Μπουρινάρη Βασιλική και Κωστοπούλου Εμμανουηλία ).

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΤΟΥ Β1 ΠΑΤΡΙΚΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗ ΝΙΣΥΡΟ .

    Νίσυρος      

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Τουριστικός οδηγός για την Καστοριά από τις μαθήτριες του Β1 Κατσαούνη Ανδρονίκη και Χατζηστεφανίδου Ιφέλ .

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ , ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ Β1 ΝΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

    10 λογοι να επισκεφτείτε την Καστοριά      

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΑΡΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟ : ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ( Εργασία των μαθητών του Β1 Γκόσιου Βασίλη , Σιδόπουλου Βαγγέλη , Μαράδη Φώτη και Μεσελίδη Βασίλη) .

ΕΡΓΑΣΙΑ  ΣΤΟ  ΜΑΘΗΜΑ  ΤΗΣ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΓΛΩΣΣΑΣ  /  ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ  ΤΟΝ  ΤΟΠΟ  ΜΟΥ

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Νεοελληνική γλώσσα Β΄Γυμνασίου : "ΚΟΡΙΝΘΟΣ" , Εργασία των μαθητριών του Β1 Νάκου Δήμητρας και Τσούτσα Ευαγγελίας

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

ΑΦΙΣΑ

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Έκθεση μαθητή σε αμερικανικό σχολείο

Το παράδοξο της εποχής μας μέσα στην ιστορία είναι ότι έχουμε
ψηλότερα κτήρια, αλλά κοντύτερο ψυχισμό.
Φαρδύτερες λεωφόρους, αλλά στενότερες οπτικές γωνίες.
Σπαταλούμε περισσότερο, αλλά έχουμε λιγότερα.
Αγοράζουμε περισσότερα, αλλά απολαμβάνουμε λιγότερο.

Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες.
Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο.
Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερη αντίληψη.
Περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση.
Περισσότερους ειδήμονες, αλλά λιγότερες λύσεις.
Περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερο καλή φυσική κατάσταση.

Έχουμε πολλαπλασιάσει τα αποκτήματά μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας..

Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπανιότατα και μισούμε συχνότατα.

Έχουμε μάθει πώς να 'κερδίζουμε το ψωμί μας', αλλά όχι πώς να κερδίζουμε τη ζωή.
Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.

Ταξιδεύουμε στο φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε τον δρόμο, ώστε να συναντήσουμε ένα νέο γείτονα.

Κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό.
Καθαρίσαμε τον αέρα, αλλά βρωμίσαμε την ψυχή μας.
Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή μας.

Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερη ηθική.
Γίναμε πολλοί σε ποσότητα, αλλά λίγοι σε ποιότητα.

Αυτή είναι η εποχή των ψηλών ανθρώπων, αλλά των μικρών χαρακτήρων.
Του γρήγορου κέρδους, αλλά των ρηχών σχέσεων.

Αυτή είναι η εποχή του κόσμου της ειρήνης, αλλά των εσωτερικών συγκρούσεων.
Περισσότερης άνεσης, αλλά λιγότερης διασκέδασης.
Περισσότερων ειδών διατροφής, αλλά λιγότερης θρεπτικότητας.

Αυτή είναι η εποχή των δύο εισοδημάτων (και των δύο συζύγων), αλλά περισσότερων διαζυγίων.
Των εντυπωσιακότερων κατοικιών, αλλά διαλυμένων σπιτιών.

Είναι η εποχή που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες και λιγότερα αποθέματα.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Πρώτη μέρα στο σχολείο


πρώτη μέρα στο σχολείο .... Ζακ Πρεβέρ
Δύο και δύο τέσσερα
τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκάξι.
Επαναλάβατε! λέει ο δάσκαλος.
Δύο και δύο τέσσερα
τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκάξι.
Μα να το πουλί-λύρα
που περνά στον ουρανό.
Το παιδί το βλέπει,
το παιδί το ακούει,
το παιδί το φωνάζει:
Σώσε με, παίξε μαζί μου,
πουλί!
Τότε το πουλί κατεβαίνει
και παίζει με το παιδί.
Δύο και δύο τέσσερα.
Επαναλάβατε! λέει ο δάσκαλος.
Και το παιδί παίζει,
το πουλί παίζει μαζί του…
Τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκάξι
δεκάξι και δεκάξι πόσα κάνουν;
Δεν κάνουν τίποτα δεκάξι και δεκάξι
και προπάντων όχι τριάντα δύο
έτσι ή αλλιώς
και φεύγουν.
Και το παιδί έκρυψε το πουλί
μες στο θρανίο του
κι όλα τα παιδιά
ακούν το τραγούδι του
κι όλα τα παιδιά ακούν τη μουσική
κι οχτώ κι οχτώ στη βόλτα τους φεύγουν
και τέσσερα και τέσσερα και δυο και δυο
στη βόλτα τους το σκάνε
κι ένα κι ένα δεν κάνουν ούτε ένα ούτε δύο
ένα ένα το ίδιο φεύγουν.
Και το πουλί-λύρα παίζει
και το παιδί τραγουδάει
κι ο καθηγητής φωνάζει:
Πότε θα πάψετε να κάνετε τον καραγκιόζη!
Μα όλα τ' άλλα παιδιά
ακούν τη μουσική
και οι τοίχοι της τάξης
σωριάζονται ήσυχα.
Και τα τζάμια ξαναγίνονται άμμος
το μελάνι ξαναγίνεται νερό
τα θρανία ξαναγίνονται δένδρα
η κιμωλία ξαναγίνεται ακρογιαλιά
το φτερό ξαναγίνεται πουλί.

[πηγή: Ζακ Πρεβέρ,
 Κουβέντες, μτφρ. Μιχάλης Μεϊμάρης, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1994, σ. 124-125]

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Τι πραγματικά σημαίνει φτώχεια!



Μια πλούσια οικογένεια ζει -όπως είναι φυσικό- με όλες τις ανέσεις, απολαμβάνοντας καθημερινά ό,τι επιθυμεί...
μόνο που όλα τα μέλη της δείχνουν να μην εκτιμούν τον πλούτο τους. Το αντίθετο, μάλιστα! Είναι τις περισσότερες φορές αχάριστοι, δύσκολα ικανοποιούνται και πάντα ονειρεύονται κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν. Ο πατέρας, απογοητευμένος από την αχαριστία, αποφασίζει να ξεκινήσει τη διδαχή από το γιο του και να του δείξει στην πράξη τι σημαίνει πραγματική φτώχεια. Έτσι επιλέγει μια φτωχή οικογένεια που ζει σε ένα ορεινό χωριό και τον παίρνει μαζί του να περάσουν λίγες μέρες μέσα στην απόλυτη φτώχεια… Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς θα ήθελε! Το αποτέλεσμα εκπλήσσει όχι μόνο τον ίδιο αλλά και όλους εμάς…
Πέρασαν τρεις μέρες και δύο νύχτες στο χωριό. Στο δρόμο της επιστροφής ο πατέρας γεμάτος αγωνία ρώτησε το γιο του:
«Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;»
«Ωραία», απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
«Και τι έμαθες;», συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιος απάντησε:
- Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις…
- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί έχουν ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές…
- Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι…
- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα…
- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν γι’ αυτό…
- Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη «συμφωνία» από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται πού και πού από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι…
- Εμείς μαγειρεύουμε στην ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ψήνουν στα ξύλα και ό,τι τρώνε έχει θεσπέσια γεύση…
- Εμείς για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις πόρτες ορθάνοιχτες, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους…
- Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση… Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης, την οικογένειά τους…
Ο πατέρας, έμεινε έκπληκτος από τις απαντήσεις του γιου του…
Και ο γιος ολόκληρωσε με τη φράση:
«Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά, που μου δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…»!!!

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ… ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ… ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ «ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ»!!!

Τα σχόλια είναι περιττά

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Είχα ξεκινήσει να γράφω αυτό το ποίημα το προηγούμενο καλοκαίρι φέτος όμως μου δόθηκε η ευκαιρία να το τελειώσω. Το λόγο που το έγραψα δεν το ξέρω ακόμα, απλά έγραφα και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα.Το ποίημα παρ' όλο που έχει τίτλο ''το καλοκαίρι'' αναφέρεται σε 2 διαφορετικά, χρονικά τουλάχιστον,γεγονότα ή καταστάσεις της ζωής μας.


ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Μια παραίσθηση τρελή
ιδέα καλοκαιρινή
η παρέα, εγώ κι εσύ
μες στη θάλασσα μαζί.

Μια βουτιά από τους βράχους
απ' του καλοκαιριού τους
ο καλύτερος αυτός
που ζω μαζί σου συνεχώς.

Ο ήλιος ντάλα, χτυπάει στη παραλία
δε γίνεται καλύτερη αυτή η χημεία
φυσικές και χημείες άστα όλα τώρα
γιατί το καλοκαιριού ήρθε η ώρα.

Μπουγέλο, κέφι και χαρά
συνδυασμός είναι του καλοκαιριού παιδιά
που μας ήρθε ήδη εδώ
κεφάτο και χαμογελαστό.

Γαλανοπούλου και Μάνου
Σαββαρίκα και Νάκου
Χατζής και Καγιάς
το Σιώμο και όλους τους άλλους
ποτέ δεν ξεχνάς.

3 χρόνια μαζί
μες στα αστεία η τάξη
και πάντα εντάξει.Βοζίνης και Ρίτσα μπροστά
πίσω Σιδοπούλου και Παππά
με κοτσανολόγιο γεμάτο απ` την τάξη.

ΠΑΠΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

«ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΑΛΛΑΖΕΙ! Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ! ….ΕΜΕΙΣ;»


«Το κλίμα αλλάζει! Ο κόσμος αλλάζει! ….Εμείς;»: είναι ο τίτλος της θεατρικής παράστασης με θέμα οικολογικό, που ανέβασε το Γυμνάσιό μας στο παλιό Πνευματικό Κέντρο του Άργους Ορεστικού, την Πέμπτη 17 Μαΐου για τους μαθητές του σχολείου μας και τους μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ και την Παρασκευή 18 Μαΐου για το κοινό της πόλης μας.
Το σχολείο μας πάντα ευαισθητοποιημένο σε πρωτοπόρες δράσεις ανέλαβε το εγχείρημα να ανεβάσει μια παράσταση με θέμα που αφορά στην αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας και τις καταστροφικές της συνέπειες στο κλίμα, τη φύση, τον πλανήτη, τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας. Αυτός ο τρόπος επιλέχθηκε για να μεταδοθούν σημαντικά οικολογικά μηνύματα και στο σπίτι και στην κοινωνία.
Μέσα από όλη αυτή τη θεατρική πράξη αναδείχθηκε η σπουδαιότητα της συνεργασίας για την επίτευξη ενός κοινού στόχου. Έγινε αντιληπτό ότι η διαδρομή να φτάσεις κάπου- «το ταξίδι προς την Ιθάκη» - έχει την ίδια αξία αν όχι μεγαλύτερη από τον ίδιο τον προορισμό.
Αυτήν την προσπάθεια την υλοποίησαν οι καθηγητές Ζαχομήτρου Μαρία, Κασκίτση Χάρη, Ράλλη Ευγενία και Κοτέντσης Πάρις με τους μαθητές της Α΄ και της Β΄ τάξης.
Αμέριστη ήταν η συμβολή και η στήριξη της κ. Γεωργίου Αποστολίδου Αργυρώς, η οποία για ακόμη μία φορά με τις γνώσεις της, την ευαισθησία της, την αγάπη της για το θέατρο, την έμπειρη ματιά της συνετέλεσε στο να παρακολουθήσουμε μία πολύ όμορφη παράσταση.
Τα έσοδα της παράστασης διατέθηκαν για την αγορά ειδών πρώτης ανάγκης για άπορες οικογένειες