Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Εντυπωσιακά ζωγραφισμένα χέρια!!!

Η τέχνη μπορεί να μεταμορφώσει πράγματα και ανθρώπους. Διάφοροι καλλιτέχνες με το ταλέντο τους δημιουργούν έργα τέχνης περίεργα και ευφάνταστα...
Ο Ιταλός Guido Daniele είναι διάσημος για τις δημιουργίες του στη ζωγραφική σώματος (body painting). Στις φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπουμε ένα μικρό αλλα χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειάς του, που δίνει στα χέρια μορφές ζώων.

Η αντιπολίτευση-δολοφονία του καποδίστρια.


Η αντιπολίτευση απαρτιζόταν από δύο κυρίως ομάδες. Την πρώτη την αποτελούσαν οι παραμερισμένοι από τον Καποδίστρια και την δεύτερη οι μεγαλοκτηματίες και πλοιοκτήτες που διεκδικούσαν για λογαριασμό τους την εξουσία. Ο συγκεντρωτισμός και οι καισαρικές τάσεις που επέδειξε ο Καποδίστριας παραμερίζοντας τις τοπικές αρχές και διορίζοντας σε θέσεις κλειδιά τα δύο αδέρφια του, Αυγουστίνο και Βιάρο Καποδίστρια, τον οδήγησαν σε σύγκρουση με τους κοτζαμπάσηδες και τους πλοιοκτήτες. Το κέντρο του αντικαποδιστριακού αγώνα έγινε η Ύδρα, έδρα των καραβοκύρηδων και πιο συγκεκριμένα της οικογένειας Κουντουριώτη. Εκεί είχε καταφύγει ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος καθώς και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αρχηγός της φατρίας των Μαυρομιχαλαίων που είχε παραγκωνιστεί από την εξουσία. Όργανο της αντιπολιτευτικής αυτής ομάδας ήταν η εφημερίδα "Απόλλων" τουΑναστάσιου Πολυζωίδη. Η Γαλλία και η Αγγλία θεωρώντας τον Καποδίστρια υποχείριο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής και θέλοντας να καταστήσουν την Ελλάδα σε δικό τους προτεκτοράτο ενθάρρυναν τους αντιπολιτευόμενους.[20]

Στα μέσα Ιουλίου του 1831 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης υποκίνησε εξέγερση στη Μάνη, στην οποία προσπάθησε να φτάσει με αγγλικό καράβι από την Ύδρα, αναγκάζοντας τον Καποδίστρια να στείλει στρατιωτικά σώματα για να την καταστείλει. Την 14η Ιουλίου οι Ανδρέας Μιαούλης, που αν και είχε ευεργετηθεί από τον Καποδίστρια είχε προσχωρήσει στην αντιπολίτευση, και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν τον ναύσταθμο στον Πόρο.[20] Η φρουρά του νησιού στάθηκε ανίκανη να τους αντιμετωπίσει αφού στήριξη από το ναυτικό δεν υπήρξε. Παρά τις πιέσεις ο Κωνσταντίνος Κανάρης αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επαναστατική αυτή κίνηση. Ο Καποδίστριας ζήτησε τη συνδρομή των τριών Μεγάλων Δυνάμεων, μόνο όμως ο Ρώσος ναύαρχος απάντησε θετικά στην πρόσκλησή του. Την 1η Αυγούστουκατέφθασε ο Ρωσικός στόλος στο λιμάνι του Πόρου απαιτώντας την άμεση εγκατάλειψη των πλοίων.[20] Μπροστά στον κίνδυνο να αιχμαλωτιστεί, ο Μιαούλης ανατίναξε την φρεγάτα "Ελλάς" βάζοντας παράλληλα φωτιά και στα υπόλοιπα πλοία του στόλου.[21]

Ύστερα από την πυρπόληση του στόλου, ο Καποδίστριας προχώρησε στην λήψη σκληρότερων μέτρων συλλαμβάνοντας τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Μέσα σε αυτό το τεταμένο κλίμα και υπό την καθοδήγηση των Άγγλων και Γάλλων πρακτόρων οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, αδερφός και γιος του Πετρόμπεη αντίστοιχα εφάρμοσαν το μανιάτικο έθιμο της βεντέτας. Το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 με το Ιουλιανό ημερολόγιο (δηλαδή στις 9 Οκτωβρίου 1831) έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία. Τον Καποδίστρια συνόδευε ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, Γεώργιος Κοκκώνης, ο οποίος πυροβόλησε τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη. Τον τελευταίο τον αποτελείωσε ο όχλος, το δε πτώμα του πετάχθηκε στο λιμάνι. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάληςκατέφυγε στη γαλλική πρεσβεία, από όπου και παραδόθηκε στις αρχές για να δικαστεί ύστερα από την επιμονή του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί και απειλούσε να κάψει την πρεσβεία.[22]. Τελικώς καταδικάστηκε σε θάνατο και τουφεκίστηκε λίγες μέρες αργότερα. Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό ενώ αντίθετα στην Ύδρα δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς.[23]

Η δολοφονία του Καποδίστρια οργανώθηκε σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς από τη Μεγάλη Βρετανία και την Γαλλία. Απόδειξη ίσως είναι και το γεγονός ότι η γαλλική πρεσβεία δέχτηκε με ευκολία να παραχωρήσει άσυλο στον Γεώργιο Μαυρομιχάλη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φάκελος για την δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει απόρρητος. Μετά την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, την θέση του κυβερνήτη ανέλαβε για κάποιο διάστημα ο αδερφός του, Αυγουστίνος Καποδίστριας, ως πρόεδρος της τριμελούς ανώτατης αρχής με το όνομα Διοικητική επιτροπή που διόρισε η Γερουσία. Τη σορό του Καποδίστρια την μετέφερε ο αδερφός του, Αυγουστίνος, στην Κέρκυρα όπου και ενταφιάστηκε στην Μονή Πλατυτέρας. Ως κυβερνήτης ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό, όπως επίσης αρνήθηκε χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία ενώ διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς της επανίδρυσης του κράτους.[24]

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ


Ακούσαμε "Κραυγές και ψιθύρους παιδιών" και είδαμε πώς "Η παιδεία τέχνας ... κατεργάζεται" στο θεατρικό διήμερο που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο Άργους Ορεστικού στις 19 και 20 Νοεμβρίου.
Την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου η θεατρική παρέα του 2ου Γυμνασίου Άργους Ορεστικού παρουσίασε την παράσταση "Κραυγές και ψίθυροι παιδιών". Μέσα από το μεστό λόγο, την κίνηση, τη θεατρική έκφραση, αφουγκραστήκαμε, νιώσαμε την αγωνία τους, την ανάγκη τους για επαφή με τη φύση, την απαίτηση τους για έναν κόσμο αληθινό που χάνεται γύρω τους. Την προσπάθειά τους να βρουν χρόνο για να ζήσουν, να μπορούν να ονειρεύονται. Την άρνησή τους για ό,τι μαθαίνουν και πώς το μαθαίνουν μέσα σε ένα απάνθρωπο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η κ. Αποστολίδου Αργυρώ, η ψυχή αυτής της ομάδας, ακόμη μία φορά μας μάγεψε. Όλοι οι συντελεστές της παράστασης μας ταξίδεψαν σε αλλοτινούς χρόνους, όπου όλα ήταν πιο απλά, αλλά πιο αληθινά και γι` αυτό πιο όμορφα.
Αισθανόμαστε όλοι πολύ τυχεροί που, αν και ζούμε σε μια ακριτική περιοχή, μας δίνεται η δυνατότητα να παρακολουθούμε τέτοιου επιπέδου θεατρικές παραστάσεις. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους.
Το Σάββατο 20 Νοεμβρίου η θεατρική ομάδα εκπαιδευτικών της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης "Η Παιδεία τέχνας ... κατεργάζεται" παρουσίασε το έργο του Νίκου Τσιφόρου "Όμορφη Θεσσαλονίκη". Παρακολουθήσαμε εννέα ιστορίες - τις οποίες δραματοποίησαν, έστησαν, έντυσαν οι ίδιοι οι καθηγητές - τοποθετημένες μετά το 1950 σε μια Θεσσαλονίκη που με το πέρασμα του χρόνου άλλαζε συνεχώς, άλλαζαν και οι άνθρωποι. Μια πολύ όμορφη παράσταση. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλη την ομάδα των σαράντα εκπαιδευτικών και ένα μεγάλο ευχαριστώ γι` αυτό που μας πρόσφεραν.
Τα έσοδα των παραστάσεων διατέθηκαν στο Σύλλογο Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Νομού Καστοριάς.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΧΟΡΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

Οι μαθητές του Γ3, αφού μελέτησαν την ταυτότητα του Χορού στην τραγωδία που προσεγγίζουν φέτος, στην «Ελένη» του Ευριπίδη, αναζήτησαν στο διαδίκτυο  και συγκέντρωσαν φωτογραφίες που παρουσιάζουν το Χορό  σε διάφορες παραστάσεις αρχαίων ελληνικών τραγωδιών. Σε κάποιες από αυτές οι σκηνοθέτες προσέγγισαν τον αρχαίο μύθο με έναν καινοτόμο τρόπο. Μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα της εργασίας τους.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ


Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει 191 κράτη, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας, και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης.

Η Σφαγή των Νηπίων
Παιδιά γεννήθηκαν από τη μήτρα του πολέμου,
κυοφορία στη φλεγόμενη κοιλιά του κόσμου,
που βοή σφαίρας άκουσαν στης γέννας τους την ώρα

Παιδιά μεγάλωσαν σε ματωμένους τόπους,
μεγάλωμα κατακόρυφο –
με λάσπη στα πόδια –
αίμα και χώμα στο κεφάλι

Παιδιά που στον δρόμο τους
τον τρόμο του θανάτου συνάντησαν

Παιδιά – σε πόλεμο
και στα μάτια τους ένα αίτημα,
να μην πεθάνουν παιδιά
Μανώλης Μεσσήνης


Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ



Με μια όμορφη, πρωτότυπη και συγκινησιακά φορτισμένη γιορτή τίμησε και φέτος το σχολειό μας την 37η επέτειο του Πολυτεχνείου.
Όσα χρόνια και αν περάσουν τα μηνύματα του Πολυτεχνείου θα παραμένουν πάντα επίκαιρα. Γι' αυτό και τα παιδιά μας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, για να τιμήσουν τους νέους εκείνους που έδωσαν αυτό τον ηρωικό αγώνα. Κι ακόμα περισσότερο εκείνους που έδωσαν την ίδια τους τη ζωή. Αυτούς που έμειναν για πάντα νέοι αλλά και αιώνια σύμβολα για τους νέους κάθε εποχής και κάθε τόπου.
Τη διοργάνωση της γιορτής ανέλαβαν φέτος οι καθηγήτριες Κασκίτση Χαρίκλεια, Σταυρίδου Αριέτα και Σαββαρίκα Καλλιόπη και την παρουσίαση μαθητές της Β΄ και της Γ΄ τάξης. Ο μουσικός του σχολείου μας, κ. Μπρόβας Δημήτρης, με τη χορωδία μας συγκίνησαν με τα τραγούδια τους και κέρδισαν το θαυμασμό και το χειροκρότημα όλων.
Θερμά συγχαρητήρια από όλους μας τόσο στους μαθητές όσο και στους υπεύθυνους για τη γιορτή καθηγητές.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΞΙ: ΑΘΩΟΙ Ή ΕΝΟΧΟΙ;

Με τον όρο Δίκη των έξι έχει καταγραφεί στην ελληνική ιστορία η δίκη ενώπιον έκτακτου στρατοδικείου στο οποίο παραπέμφθηκαν από την επαναστατική επιτροπή για να τιμωρηθούν οι θεωρούμενοι ως υπεύθυνοι για τις συνέπειες της Μικρασιατικής εκστρατείας, κοινώς για την Μικρασιατική καταστροφή: Γεώργιος Χατζανέστης, διοικητής της στρατιάς της Μικράς Ασίας, Δημήτριος Γούναρης, πρώην πρωθυπουργός, Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος και πρώην υπουργός, Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος και πρώην υπουργός, Νικόλαος Στράτος, πρώην πρωθυπουργός, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, πρώην πρωθυπουργός, Νικόλαος Θεοτόκης και Γεώργιος Μπαλτατζής, υπουργοί επί των στρατιωτικών και οικονομικών στην κυβέρνηση Γούναρη αντίστοιχα.
Αν και οι κατηγορούμενοι ήταν οκτώ, η ονομασία «δίκη των έξι» δόθηκε λόγω των έξι εκτελέσεων που τελικώς αποφασίστηκαν και πραγματοποιήθηκαν την ίδια σχεδόν ημέρα στο Γουδί, 15 Νοεμβρίου 1922 . Το περιστατικό αυτό αποτελεί την κορύφωση αλλά και τον επίλογο του Εθνικού Διχασμού.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει η παρακάτω είδηση:
"Με... διαφορετικό μελάνι έγραψε ο Αρειος Πάγος την Ιστορία, κρίνοντας ότι οι έξι που είχαν κηρυχθεί ένοχοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή και είχαν εκτελεστεί στο Γουδί τον Νοέμβριο του 1922, είναι αθώοι.
Το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου, με πλειοψηφία 3 ψήφων έναντι 2, έκανε δεκτή την αίτηση του εγγονού του εκτελεσθέντα πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη για επανάληψη της δίκης, ακύρωσε την απόφαση του έκτακτου στρατοδικείου που τους καταδίκασε, ενώ υιοθέτησε την άποψη ότι υπάρχουν νέα στοιχεία που συνηγορούν στην αθώωσή τους.
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, τα νέα στοιχεία προκύπτουν από ένα τηλεγράφημα του Ελευθέριου Βενιζέλου, με το οποίο ζητούσε τη ματαίωση της εκτέλεσης και μία ομιλία του στη Βουλή, με την οποία δήλωνε ότι οι έξι δεν ήταν προδότες. "    megatv, 20-10-2010
Το θέμα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον από πολλές πλευρές. Μπορεί να γίνει αναψηλάφηση μιας δίκης μετά από τόσα χρόνια; Ακόμη και αν δεν μπορεί να γίνει αναψηλάφηση μήπως, αν υπάρχουν καινούρια στοιχεία, πρέπει να εξετάσουμε και πάλι τα ιστορικά γεγονότα; Μπορεί μια δικαστική απόφαση να οδηγήσει σε ενδεχόμενη αναθεώρηση της ιστορίας; Ποιό ήταν το πολιτικό κλίμα της εποχής; Τι διδάγματα συνάγονται για σήμερα;   Μπορούμε να δούμε με ψύχραιμη ματιά σήμερα τη μεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη ο ελληνισμός στη νεότερη εποχή;
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4600509

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η ατμομηχανή του Βατ, που έπαιξε βασικό ρόλο στη βιομηχανική επανάσταση.
Η Bιομηχανική επανάσταση ήταν ένα ιδιαίτερα σύνθετο σύστημα ραγδαίων μεταβολών και ανακατατάξεων - τεχνικών, οικονομικών, κοινωνικών και πνευματικών -, οι οποίες οδήγησαν για πρώτη φορά στην εμφάνιση της "εκβιομηχανισμένης" (industrialized) κοινωνίας στη Μεγάλη Βρετανία μεταξύ των ετών 1760 - 1860. Την αλλαγή αυτή ακολούθησαν ανάλογες, αλλά όχι και ταυτόσημες βιομηχανικές επαναστάσεις και στις άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες που από την αγροτική κυρίως μορφή τους επέφεραν την εκβιομηχάνισή τους. Ιδιαίτερα επηρεάστηκε η Γαλλία και αργότερα οι ΗΠΑ σε σχέση με το τρόπο λειτουργίας και ανάπτυξης της οικονομίας και της δομής της κοινωνίας. Οι ιδέες του διαφωτισμού που κυριαρχούσαν την εποχή αυτή, ήρθαν να ντύσουν με το πνευματικό μανδύα το σύνολο των μεταρρυθμίσεων και στον ιδεολογικό μεταρρυθμιστικό χάρτη.Πολλοί ιστορικοί της οικονομίας ερίζουν ως προς το παραπάνω χρονικό προσδιορισμό όπως και προς τον χαρακτήρα, τον ρυθμό και την έκταση τόσο επί της βρετανικής όσο και επί των μεταγενέστερων βιομηχανικών επαναστάσεων, λόγω ακριβώς της πολυπλοκότητας των φαινομένων αυτών, κατά τους παραπάνω μεταβληθέντες τομείς, που εμποδίζει έτσι μια ενιαία ακρίβεια του ορισμού.
Ιστορία του όρου
Ο όρος "Βιομηχανική Επανάσταση" εγκαινιάσθηκε, πολύ αργότερα της περιόδου που αυτή εκδηλώθηκε. Πρωτοαναφέρθηκε σχεδόν στα μέσα του 19ου αιώνα και μάλιστα σαν ένα μέσον σύγκρισης μεταξύ του γαλλικού ταξικού εμφυλίου πολέμου που ονομάστηκε Γαλλική επανάσταση και των εντυπωσιακών οικονομικών και τεχνικών μεταβολών που συνέβαιναν τη ίδια εποχή στη Μεγάλη Βρετανία. Ειδικότερα ο όρος πέρασε σε ακαδημαϊκή χρήση αμέσως μετά τη δημοσίευση των σχετικών διαλέξεων του A. Toybee, το 1884, όπου πολύ γρήγορα και καθιερώθηκε ως ιδιαίτερα επιτυχής σε λαϊκή χρήση.
Χαρακτηριστικά
Τα κύρια χαρακτηριστικά της βιομηχανικής επανάστασης ήταν:
  1. H εκτεταμένη χρήση νέων τεχνικών μέσων που περιόριζαν τη χειρωνακτική εργασία, αυξάνοντας την παραγωγή και μειώνοντας το κόστος των προϊόντων
  2. H αξιοποίηση νέων μορφών ενέργειας
  3. H εφαρμογή καινοτομιών στη μεταλλουργία
  4. H ανάδειξη του εργοστασίου ως του βασικού τόπου παραγωγής, όπου συγκεντρώθηκε η πλειοψηφία των εργατών και τέλος
  5. Oι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Το νεότευκτο οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού οδήγησε αρχικά, από τη μία πλευρά τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής σε οικονομική ανάπτυξη και πλουτισμό και από την άλλη μετέτρεψε τους εργαζόμενους σε θύματα εκμετάλλευσης και οικονομικής εξαθλίωσης. Το κράτος τήρησε αρχικά ουδέτερη στάση σ' αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων, στη συνέχεια όμως, μέσα από κοινωνικές ανακατατάξεις και μετά τις επαναστατικές εκρήξεις και τη σταδιακή άνοδο των σοσιαλιστικών κινημάτων, υιοθέτησε ένα παρεμβατικό ρόλο αναδιανομής του πλούτου (Κεϋνσιανή ρύθμιση).
Η Τεχνική δεν ήταν προφανώς η μοναδική συνιστώσα που ώθησε στη βιομηχανική επανάσταση, έπαιξε όμως αποφασιστικό ρόλο με τον εκμηχανισμό των παραγωγικών διαδικασιών, την αυξανόμενη αξιοποίηση των πορισμάτων της επιστήμης και τη χρήση όλο και περισσότερων υλικών, μορφών ενέργειας και πληροφοριών. Η δεσπόζουσα θέση της Τεχνικής στην οικονομία άρχισε να απαιτεί μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων με εξειδικευμένες γνώσεις, με αποτέλεσμα να ιδρυθούν στο 19ο αιώνα τεχνικές και πολυτεχνικές σχολές κάθε κατευθύνσεως και επιπέδου. Αυτή η βελτίωση της κατάρτισης είχε ως αποτέλεσμα, πέρα από την άνοδο του γενικότερου μορφωτικού επιπέδου της κοινωνίας, νέες τεχνικές βελτιώσεις, επινοήσεις και εφευρέσεις.
Κορυφαίο επίτευγμα της Βιομηχανικής Επανάστασης θεωρείται η εφεύρεση της ατμομηχανής στη Μεγάλη Βρετανία, οι εφαρμογές της οποίας επεκτάθηκαν σε διάφορους τομείς της οικονομίας. Άλλα περίφημα επιτεύγματα ήταν η μηχανή εσωτερικής καύσης και η παραγωγή ηλεκτρισμού.
Εκτός, όμως, από την Ευρώπη, ο αντίκτυπος της Bιομηχανικής Eπανάστασης έφτασε και στον υπόλοιπο κόσμο μέσω των εξερευνήσεων στις λεγόμενες αποικίες των ευρωπαϊκών δυνάμεων.
http://el.wikipedia.org

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ 18ου ΚΑΙ 19ου ΑΙΩΝΑ

Ολοκληρώνοντας την ενότητα της Βιομηχανικής Επανάστασης στη Γ΄ Γυμνασίου σας προτείνω να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://sfrang.com/historia/selida500.htm, όπου μπορείτε να βρείτε πλήθος πληροφοριών σχετικά με τη βιομηχανική επανάσταση. Σας προτείνω, επίσης, να διαβάσετε τις «Κοινωνικές ανακατατάξεις» που αυτή επέφερε και να δείτε φωτογραφίες από τις «Εφαρμογές της ατμοκίνησης».

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1989:Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ


To Τείχος του Βερολίνου, ήταν τμήμα των ενδογερμανικών συνόρων, δηλ. των συνόρων που χώριζαν τη Γερμανία σε δύο κράτη, στην περιοχή του Βερολίνου. Από την ανέγερσή του στις 13 Αυγούστου 1961 μέχρι την πτώση του στις 9 Νοεμβρίου 1989 χώριζε το Δυτικό Βερολίνο από το Ανατολικό και τη γύρω περιοχή της Ανατολικής Γερμανίας. Υπήρξε το γνωστότερο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου και της διαίρεσης της Γερμανίας, ως επιστέγασμα του αποκλεισμού του Βερολίνου που είχε αρχίσει το 1948.
Στις 7 Νοεμβρίου 1989, ένα εκατομμύριο διαδηλωτές στο Ανατολικό Βερολίνο ζητούν την παραίτηση της κυβερνήσεως.
Το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου του 1989, η ανατολικογερμανική τηλεόραση μεταδίδει ένα διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο, όσοι πολίτες της Γερμανικής Δημοκρατικής Πολιτείας επιθυμούν να περάσουν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δηλαδή στη Δυτική Γερμανία, μπορούν να το κάνουν, είτε από τους μεθοριακούς σταθμούς ανάμεσα στα σύνορα των δύο γερμανικών κρατών ή από τους σταθμούς ελέγχου μεταξύ του Ανατολικού και του Δυτικού Βερολίνου.
Μέσα σε λίγη ώρα, δεκάδες χιλιάδες και εν τέλει εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών του Ανατολικού Βερολίνου, συνωθούνται μπροστά από το τείχος, που από το 1961 χώριζε στα δύο την παλιά γερμανική πρωτεύουσα.
Καταλαμβάνουν τους σταθμούς ελέγχου και περνάνε στο Δυτικό Βερολίνο.
Είναι η μέρα που πέφτει το τείχος.
Είναι ένα σημαντικό γεγονός, τόσο στην ουσιαστική του πλευρά, όσο και στη συμβολική του. Στην ουσιαστική του γιατί έτσι από μόνο του επέτεινε, επιτάχυνε την κατάρρευση του συστήματος εξουσίας στην ανατολική Ευρώπη και στη συμβολική του γιατί άρχισε τη διαδικασία επανενοποίησης των δύο γερμανικών κρατών, που είναι και το σημαντικότερο γεωπολιτικό γεγονός μετά τον πόλεμο στην Ευρώπη.
Σήμερα, λίγα κομμάτια του Τείχους έχουν απομείνει, αφού το μεγαλύτερο μέρος του έχει κατεδαφιστεί. Τρία τμήματα μένουν ακόμα όρθια, ενώ κάποια άλλα μικρότερα τμήματα και λίγα φυλάκια βρίσκονται διασκορπισμένα στην πόλη του Βερολίνου. Η επέτειος της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου δίνει σίγουρα τροφή για σκέψεις σχετικά με την πολιτική ιστορία της Γερμανίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1912: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Εφέτος, στις 11 Νοεμβρίου 2010, συμπληρώνονται 98 χρόνια απ’ την απελευθέρωση της Καστοριάς απ’ τους Τούρκους. Αξίζει να θυμηθούμε τους πρωταγωνιστές και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου του Νοεμβρίου του 1912, που σηματοδότησαν μια νέα αρχή για την περιοχή μας.
Ο Ελληνικός Στρατός, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 26 Οκτωβρίου 1912, απελευθέρωσε τη Φλώρινα στις 7 Νοεμβρίου. Τμήμα του συντάγματος ιππικού διατάχθηκε να προχωρήσει προς κατάληψη της Καστοριάς. Το τμήμα είχε είκοσι επτά μόνο ιππείς και τελούσε υπό τις διαταγές των υπιλάρχων Ιωάννη Άρτη, ελευθερωτή της Φλώρινας, και Παναγιώτη Νικολαΐδη και του καστοριανού μακεδονομάχου ανθυπιλάρχου Φιλολάου Πηχεώνα. Τις πρωινές ώρες της 10 Νοεμβρίου 1912 το τμήμα αυτό έπιασε τον Απόσκεπο κι ο Άρτης έστειλε με ένα χωρικό στο μητροπολίτη Καστοριάς Ιωακείμ Λεπτίδη το ακόλουθο μήνυμα :

«Την πόλη έχουν κυκλώσει από παντού δυνάμεις 25.000 ανδρών, έτσι κάθε αντίσταση ή απόπειρα διαφυγής στρατού από την πόλη είναι αδύνατη. Επιθυμώ να μη καταστρέψω την πόλη. Σπεύσατε σε συνεννόηση με τον αρχηγό των δυνάμεων της πόλης, να παραδοθεί άνευ όρων εντός μιας ώρας από της λήψεως του παρόντος, αλλιώς ευρίσκομαι στην ανάγκην βομβαρδισμού της πόλεως πριν το βράδυ»
Ιωάννης Άρτης, υπίλαρχος

Πριν έρθει η απάντηση, ο από ανυπομονησία κι αγωνία διακατεχόμενος Άρτης διέταξε τον υπίλαρχο Νικολαΐδη να εισέλθει με δυο ιππείς στην Καστοριά και να πληροφορηθεί τα εκεί τεκταινόμενα. Ο Νικολαΐδης μπήκε στην πόλη και μετά την συνάντηση που είχε με το μητροπολίτη και το δήμαρχο Κωνσταντίνο Γούση επέστρεψε στον Απόσκεπο φέρνοντας την πληροφορία ότι ο αρχηγός του τουρκικού στρατού Μεχμέτ πασάς είχε εγκαταλείψει με τις δυνάμεις του την Καστοριά, πριν ο μητροπολίτης κι ο δήμαρχος προλάβουν να του επιδώσουν το μήνυμα.
Το πρωί της επομένης, 11 Νοεμβρίου 1912, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν πρόκειται να εκδηλωθεί καμιά τουρκική αντίσταση, ο Άρτης έστειλε το Φιλόλαο Πηχεώνα στην Καστοριά να τοιχοκολλήσει σε κεντρικό εμφανές μέρος την διαταγή καταλήψεως της πόλης.
Την ίδια ημέρα απελευθερώνεται και το Άργος Ορεστικό από το ελληνικό ιππικό, με επικεφαλής τον Άρτη.
Μετά την απελευθέρωση, ενσωματωμένη πλέον στο ελληνικό κράτος, η Καστοριά ακολούθησε τη ροή των γεγονότων που σημάδεψαν τη νεότερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία.

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

THE ANCIENT THEATRE ARCΗΙVE

Στο σύνδεσμο  http://www.whitman.edu/theatre/theatretour/home.htm  μπορείτε να γνωρίσετε όλα τα αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά θέατρα. Σας δίνετε η δυνατότητα να πάρετε πληροφορίες, να δείτε φωτογραφίες αλλά και πανοράματα των θεάτρων.
Δημιουργήθηκε από το Whitman College στο New Jersey των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας, για να καταδείξει τη δύναμη της ελληνικής γλώσσας και την καταλυτική της επίδραση στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο, είχε εκφωνήσει δυο μνημειώδεις λόγους στην αγγλική γλώσσα.
Δεν έχετε παρά να διαβάσετε τον πρώτο λόγο, για να καταλάβετε το σκοπό του ομιλιτή και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Οι μαθητές της Γ΄ Τάξης μπορούν να συσχετίσουν τα συμπεράσματά τους με τα θέματα που σχολιάστηκαν στην Ενότητα 2 του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας.
Και οι δυο ομιλίες απευθύνονταν στους συνέδρους της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης στην Ουάσιγκτον.

26 Σεπτεμβρίου 1957

«Kyrie,
Ι eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.
Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe.
In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.
I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia».