Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

ΘΕΑΤΡΙΚΑ   ΚΕΙΜΕΝΑ  ΜΑΘΗΤΩΝ
   Το διήγημα του Αντον Τσέχωφ «Ένας αριθμός»  που ανθολογείται στο διδακτικό εγχειρίδιο των κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας της Β΄τάξης αποτέλεσε την αφορμή για να συζητήσουμε με τους μαθητές /τριες τα χαρακτηριστικά ενός θεατρικού κειμένου αλλά και να επιχειρήσουν στη συνέχεια οι ίδιοι να γράψουν και να δραματοποιήσουν το δικό τους θεατρικό κείμενο.
Έτσι μετά την παράθεση όσο πιο απλά γίνεται των γνωρισμάτων του θεατρικού κειμένου μπορείτε να διαβάσετε το θεατρικό έργο της Ανδριάνας και της Διονυσίας με τίτλο «Όλα για ένα ζευγάρι κόκκινες γόβες» και το θεατρικό έργο της Γεωργίας με τίτλο «Μέρα πληρωμής».
     
Τα χαρακτηριστικά του θεατρικού κειμένου είναι τα εξής:
Ως προς τη μορφή:
o   Πράξεις, σκηνές ,μέρη
o   Διάλογος
o   Σκηνογραφικές οδηγίες του συγγραφέα
o   Πρόσωπα-ρόλοι
o   Χώρος και χρόνος
Ως προς τη δομή:
o   Δράση-πλοκή
o   Συγκρούσεις
o   Δραματικές καταστάσεις
o   Χαρακτήρες
o   Διάλογος (μοχλός δράσης)

ΟΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΟΒΕΣ

Μονόπρακτο της Ανδριάνας και της Διονυσίας
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
Η κυρία Γοβάκη, η σκληρή εργοδότρια, που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα ακριβά ρούχα και παπούτσια
Η δεσποινίς Αβουλάκη, άβουλη υπάλληλος

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ:
Το γραφείο μιας επιχείρησης
ΧΡΟΝΟΣ:
Σήμερα

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ (μονολογεί)
Ερχόμενη στο γραφείο το μάτι μου καρφώθηκε σ΄ αυτές τις υπέροχες γόβες της βιτρίνας. Πρέπει να τις αποκτήσω με κάθε τρόπο αλλά ήδη έχω φάει όλο τον παχυλό μου μισθό σε ρούχα και παπούτσια .
Χμ! το βρήκα! Η Αβουλάκη θα με σώσει! Ας τη φωνάξω.

Δεσποινίς Αβουλάκη!

(Η πόρτα χτυπά και μπαίνει η δεσποινίς Αβουλάκη)


ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Κάθισε κάτω, δεσποινίς Αβουλάκη. Πρέπει να μιλήσουμε.
Λοιπόν, παίρνεις 490 ευρώ το μήνα, έτσι δεν είναι;

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ: Εεε,ναι.

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Μάλιστα. Δε μου λες, εργάζεσαι όλο το οκτάωρο; Δε νομίζω! Αν αφαιρέσουμε την ώρα του φαγητού, την ώρα που δε σηκώνεις τα τηλέφωνα, γιατί δε χτυπάνε συνέχεια, τις φορές που πας στο μπάνιο…  υπολογίζω ότι πρέπει να αμείβεσαι με …390 ευρώ .
Ε, και πού ΄σαι; Με μεγάλη επιείκεια , εγώ είμαι ακριβοδίκαιος άνθρωπος.

(Η δεσποινίς Αβουλάκη κοντεύει να μαδήσει όλο το ήδη φαγωμένο από τα χρόνια κασκόλ της , τα πόδια της τρέμουν και το στομάχι γουργουρίζει σκεπτόμενη την πείνα που θα έρχονταν, αφού ήδη ο μισθός της ήταν πολύ μικρός και με δυσκολία τα έφερνε βόλτα).

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Λοιπόν, κυρία Αβουλάκη, διαφωνείτε με κάτι από όσα σας προανέφερα, έχετε να πείτε κάτι;

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ: Όχι (με τρεμάμενη φωνή και δακρύζοντας)

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Πολύ ωραία. Υπογράψτε εδώ ότι συμφωνείτε πως ο μισθός που θα λαμβάνετε από δω και πέρα θα είναι 390 ευρώ.
(της δίνει ένα στυλό και τρίβει από ικανοποίηση τα χέρια)

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ: Πού θέλετε να υπογράψω;

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Στο κάτω μέρος της σελίδας , χριστιανή μου, δε βλέπεις;

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ: (με τρεμάμενη φωνή)
Μα ,Κυρία Γοβάκη, δε βλέπω πουθενά να γράφει όλα όσα μου είπατε παρά μόνο ότι δέχομαι μείωση μισθού

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: (πετάγεται όρθια με γουρλωμένα μάτια)
Δε σου αρκεί ο λόγος μου; Ποιος είναι το αφεντικό εδώ μέσα;

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ: Εσείς, αλλά…

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Δεν έχει αλλά, υπόγραψε γρήγορα εδώ. Δε φτάνει που σου κάνω τη χάρη και σου αφαιρώ τόσα λίγα, αχάριστη!

(Η δεσποινίς Αβουλάκη παίρνει το στυλό κλαίγοντας και με τρεμάμενα χέρια)

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Άντε αργείς

(ξαφνικά η δεσποινίς Αβουλάκη πετά με οργή το στυλό στο πάτωμα και σκίζει το συμφωνητικό κάνοντάς το κομματάκια)

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ: Ε, λοιπόν, όχι! Ως εδώ! Προτιμώ να με αναφέρετε στο διευθυντή της εταιρείας  και να με απολύσετε ακόμη παρά να ζω με τα ψίχουλα που μου δίνετε!

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: (ξαφνιασμένη και φοβισμένη από την αλλαγή της μέχρι τότε χαζής και άβουλης υπαλλήλου της)
Κοριτσάκι μου, ηρέμησε,μια πλάκα έκανα για να γελάσουμε.

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ:  Όχι! Δεν ηρεμώ !Απαιτώ μάλιστα να μου δώσετε το βασικό μισθό που δικαιούμαι! Όλη τη δουλειά εγώ τη βγάζω εδώ μέσα, εσείς όλη μέρα φτιάχνεστε και μιλάτε με τις φίλες σας στα τηλέφωνα. Κάνω ακόμα και τις δικές σας δουλειές.

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Μη φωνάζεις! Εντάξει, εντάξει

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ:  Ξέρετε κάτι; ΧΑΙΡΕΤΑΙ! Παρακαλώ να δεχτείτε την παραίτησή μου, αρκετά ανέχθηκα αυτήν την εξευτελιστική συμπεριφορά. Αρκετά τσαλαπατήσατε την αξιοπρέπειά μου!

ΚΥΡΙΑ ΓΟΒΑΚΗ: Μα τι λέτε , δεσποινίς Αβουλάκη, πού θα πάτε; Θα με αφήσετε ξεκρέμαστη; Δεν ξέρω να κάνω τίποτα απολύτως. Θα καταλάβει ο διευθυντής ότι  είμαι ανίδεη και θα με διώξει.

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΑΒΟΥΛΑΚΗ:  Ας προσέχατε, γειά σας.

(Ανοίγει την πόρτα του γραφείου  και πετά το φθαρμένο κασκόλ. Το άβουλο ανθρωπάκι δεν υπάρχει πια).
ΤΕΛΟΣ

Ακολουθεί το έργο της Γεωργίας με τίτλο «Μέρα πληρωμής»